Neuraaltherapie
De neuraaltherapeutische behandeling is erop gericht, ziekten en klachten te behandelen, die door het vegetatieve zenuwstelsel worden veroorzaakt. [Het vegetatieve zenuwstelsel is het zenuwstelsel dat darmen, bloedvaten, zweetklieren etc. beïnvloedt en dat niet door de wil kan worden gestuurd]. Ook kunnen sommige orgaanziekten via het zenuwstelsel genezend beïnvloed worden. Hiertoe worden injecties met kleine hoeveelheden procaïne op nauwkeurig te bepalen plaatsen toegediend. Het is een geneeskunde die volledig onderbouwd is door de theorieën van het Basis Bio Regulatie Systeem, het BBRS.

Geschiedenis
De neuraaltherapie is ontdekt in 1925 in Düsseldorf, Duitsland, waar de gebroeders Ferdinand en Walter Huneke beiden arts waren. Ze hadden een zuster die aan migraine leed, waarbij medisch alles al was uitgeprobeerd, echter zonder resultaat. Tijdens een aanval werd ze op advies van een collega geïnjecteerd in de ader met een anti-reumamiddel en op slag verdween de migraine-aanval. Later bleek dat het verkeerde middel geïnjecteerd was. Er waren twee soorten van het middel in de handel: één voor de injectie in de ader en één voor de injectie in de spier. Aan de laatste was, om de pijn van de injectie te bestrijden, procaïne toegevoegd. Procaïne bleek later, tijdens testen, het werkzame bestanddeel te zijn. Voorts bleek dat veel ziekten en klachten te behandelen waren door injecties met procaïne op de plek waar de problemen zich voordeden. Dit noemen we segmenttherapie. In 1940 volgde een andere opzienbarende ontdekking: Ferdinand Huneke behandelde een vrouw met een frozen shoulder syndroom; een pijnlijke, verstijfde schouder. Een injectie in het litteken van een oude botontsteking in haar been [dus ver verwijderd van de schouder!] leverde op slag een volledige genezing. Dit is het eerste beschreven zogenaamde seconden-fenomeen. Een dergelijke therapie noemen we  stoorveldtherapie. Een stoorveld bevindt zich meestal op afstand van de klacht en ontstaat door een gebeurtenis, die vaak veel  vroeger heeft plaats gehad, bijvoorbeeld een ontsteking, ongeval of operatie. Bij deze patiënt was het stoorveld een oude bot-ontsteking in haar been, die verantwoordelijk was voor de schouderklachten.

Filosofie en verklaringsmechanisme
Tussen alle lichaamscellen bevindt zich het zachte bindweefsel, dat circa 18 kilo van het menselijk weefsel bevat. De lichaamscellen zelf maken geen contact met elkaar. Daarom moeten alle voedings- en afvalstoffen, maar ook hormonen, afweercellen etc. etc. via dit zachte bindweefsel naar en van de cellen vervoerd worden. Dit zachte bindweefsel en alle processen die daarin plaatsvinden noemen we het Basis Bio Regulatie Systeem [BBRS]. In dit bindweefsel worden zeer belangrijke lichaamsfuncties gereguleerd, zoals de stofwisseling en temperatuurcontrole. Tevens vindt via dit bindweefsel alle prikkeloverdracht plaats. Ontstaat er ergens in het lichaam een probleem, dan zal het BBRS als eerste reageren. Een groep Weense artsen, onder leiding van prof. Pischinger, toonde aan dat een prikkeling in dit systeem niet alleen ter plekke maar ook op afstand reacties kan geven. Dit verklaart het stoorveld. Prof. Heine ontdekte een netwerk van aan elkaar gekoppelde suiker- en eiwitmoleculen dat zich uitstrekt over het hele bindweefsel, de z.g.n. proteo-glycanen. Volgens prof. Heine vormen deze ketens het oudste informatiesysteem van de zuurstof ademende meercellige wezens. Alle cellen kunnen via dit netwerk onderling communiceren en effecten op afstand veroorzaken. Het door de neuraaltherapeuten gebruikte procaïne werkt in op deze ketens, alsmede op de regulatiesystemen binnenin de cel.

Indicaties
In de praktijk kun je aan de behandeling met neuraaltherapie denken indien er sprake is van chronische klachten. Vooral als er geen “duidelijke”oorzaak [diagnose] is, maar ook wanneer een therapie, die bij anderen wèl helpt, nu niet helpt [bijvoorbeeld een slecht te regelen suikerpatiënt]. Met name bij veel chronische pijnen en ontstekingen helpt neuraaltherapie goed.

Diagnose
Indien u neuraal-therapeutisch behandeld wordt, kunt u het volgende verwachten. Een uitgebreid vraaggesprek en lichamelijk onderzoek gaan aan de behandeling vooraf. Wat men altijd goed van u moet weten is, welke operaties [alle, ook kleintjes] en ongelukken u gehad heeft. Hoe is de toestand van uw gebit, amandelen, oren, bijholten, darmstelsel en geslachtsorganen. Deze informatie is uiterst belangrijk, ook al heeft het schijnbaar niets met uw klachten te maken. Proefbehandelingen met procaïne kunnen leiden tot een reactie die geïnterpreteerd kan worden. Voor diagnostiek wordt ook gebruik gemaakt van andere diagnostiek zoals Electro-acupunctuur met de Bicom en de Global Diagnostic.

Segmenttherapie
De neuraal-therapeutische behandeling geschiedt in de eerste plaats door het toepassen van segmenttherapie. Dat wil zeggen dat getracht wordt om vanuit het segment [de plaats van de klacht en zijn omgeving] het verkeerd functioneren van de betreffende orgaansystemen weer in ovenwicht te brengen. Dit geschiedt door middel van injecties van procaïne op de plaats van het pijngevoel, of op de plaats van vroegere littekens e.d. Dit kan eventueel gecombineerd worden met enkele diepere injecties ter hoogte van uittreedplaatsen van verschillende zenuwen, dan wel op andere plaatsen bij de wervel. Soms is het nodig een neuraaltherapeutische injectie te geven in de buurt van een bepaald ganglion [zenuwknop] van het zenuwstelsel.

Stoorveldtherapie
Ook is het mogelijk dat stoorvelden, die buiten het aangedane segment zijn gelegen, verantwoordelijk blijken voor de klachten. In dit geval spreken we van een neuraal-therapeutisch stoorveld, dat [mede] verantwoordelijk is voor het betreffende ziekteproces. Een injectie in dit stoorveld kan een secondenfenomeen opleveren. Dat wel zeggen na een injectie zijn de klachten acuut verdwenen. Dit hoeft echter niet. Soms zijn er meerdere stoorvelden tegelijkertijd en moet er verder gezocht worden. De behandeling bestaat uit verscheidene injecties op vaak verschillende plaatsen. Soms zal er al direkt een verandering merkbaar zijn. Dit is een gunstig teken. Deze verandering [bijvoorbeeld pijnverlichting] kan enkele uren tot dagen aanhouden. Daarna komt de klacht weer terug. Door herhaalde behandelingen wordt de klachten vrije periode steeds langer, totdat de klacht uiteindelijk niet meer terugkomt. Soms gaat het niet zo ideaal, er zijn dan ook nog andere soorten therapie, zoals bijvoorbeeld Mitosantherapie, nodig. Tenslotte gaat het erom dat u uw klacht kwijtraakt.